گلایه( رؤیا باقری)

سلام و عرض ادب. دکلمه ای که تقدیم شما شده ، شعری از خانم رؤیا باقری هست که به پیشنهاد دوست خوبم حسین آقا (وبلاگ آسمان آبی)  دکلمه کردم. امیدوارم که از شنیدنش لذّت ببرید. مشاهده شعر در ادامه مطالب.

لینک دانلود دکلمه
 

اینقدر مرا با غم دوریت نیازار

با پای دلم راه بیا قدری و ... بگذار

این قصه سرانجام خوشی داشته باشد

شاید که به آخر برسد این غم بسیار

این فاصله تاب از من دیوانه گرفته

در حیرتم از اینهمه دلسنگی دیوار

من زنده به چشمان مسیحای تو هستم

من را به فراموشی این خاطره نسپار

کاری که نگاه تو شبی با دل ما کرد

با خلق نکرده است ، نه چنگیز نه تاتار ...

ای شعر ! چه میفهمی از این حال خرابم

دست از سر این شاعر کم حوصله بردار

حق است اگر مرگِ من و عالم و آدم

بگذار که یکبار بمیریم نه صد بار !

تصمیم خودم بود به هرجا که رسیدم

یک دایره آنقدر بزرگ است که پرگار

اوج غم این قصه در این شعر همین جاست

من بی تو پریشان و ... تو انگار نه انگار !!!

رویا باقری